مدلسازی پهنه‌های اسکان موقت در مدیریت بحران زلزله با استفاده از مدل‌های تصمیم‌گیری فازی-مبنا (مطالعه موردی شهر مرند)

چکیده شهر مرند از لحاظ وضعیت لرزه­خیزی در پهنه­های با خطر بسیار زیاد قرارگرفته است، ازاین­رو مساله اسکان موقت و بهینه­سازی اسکان جمعیت در هنگام بروز بحران زلزله از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و مدلسازی مکانی مراکز پیشنهادی اسکان موقت به منظور مدیریت بحران زلزله در شهرستان مرند تدوین گردیده است. با مطالعه مبانی نظری تحقیق و استفاده از نظرات کارشناسان هشت معیار موثر در پهنه­بندی مراکز اسکان موقت استخراج گردیده و در قالب دو مدل؛ فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی (FAHP) و سیستم استنتاج فازی (FIS)، مراکز با شرایط مناسب به منظور اسکان موقت در مدیریت بحران زلزله مشخص گردیدند. با مقایسه نتایج به‌دست‌آمده از دو مدل بر اساس نظر کارشناسان و امکان­سنجی استفاده بهینه و عملی از پهنه­های پیشنهادی، از میان پهنه­های با شرایط بسیار مناسب در سیستم استنتاج فازی، 232723 مترمربع و در مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی 44995 مترمربع مورد تایید کارشناسان و دارای شرایط تعریف‌شده می­باشند؛ که نشان از دقت و صحت بیش­تر نتایج حاصل از سیستم استنتاج فازی نسبت به فرآیند تحلیل سلسله مراتبی می­باشد. استفاده از نتایج حاصل از این تحقیق توسط مدیران و برنامه­ریزان شهری نقش مؤثری در مدیریت بحران زلزله خواهد داشت.